– U obrazloženju prethodno navedene odluke, sud je naveo da su se činjenični navodi optužnice Osnovnog državnog tužilaštva u Podgorici, bazirali prevashodno na iskazu oštećenog M.B., a okolnost da se za predmetni životni događaj saznalo ne istog dana kada se navodno odigrao, već tek narednog, po stavu suda umnogome je doprinio da se oteža nedvosmisleno i precizno fiksiranje tragova nasilja na tijelu oštećenog, te u krajnjem i preciznije određenje vremenskog intervala u kojem su odnosne povrede nanijete. U konkretnom slučaju, po nalaženju suda izostao je princip blagovremenosti, koji predstavlja jedan od međunarodnih standarda u slučajevima istraživanja mučenja, zlostavljanja i uopšte nečovječnog postupanja. Nasuprot tome, rezultati dokaznog postupka sa glavnog pretresa doveli su u ozbiljnu sumnju izvjesnost navoda sadržanih u optužnici tužilaštva, a ovo iz razloga jer je vještak medicinske struke na jednom od ročišta za glavni pretres decidno naveo da su povrede kod oštećenog morale biti vidljive u trenutku kada je isti saslušavan kod državne tužiteljke. Tragom prednje opisanih navoda sudskog vještaka medicinske struke, sud je u postupku saslušao postupajuću državnu tužiteljku koja je kritičnom prilikom saslušavala oštećenog, a koja je pred sudom posvjedočila da ona nije primijetila nikakve povrede na oštećenom, kao i da je isti iz njene kancelarije izašao “normalno – piše u saopštenju suda.
Dodaje se da, kada se naprijed iznijeto dovede u međusobnu logičku vezu sa sadržajem iskaza saslušanih policijskih službenika – poligrafista da ni oni nijesu primijetili povrede ili stres na oštećenom, i da bi se, da je to bio slučaj, poligrafsko testiranje odložilo, ostaje ozbiljna sumnja u pogledu dokazanosti činjeničnih i pravnih navoda optuženja.
Konačno, sud nalazi da iz sadržine medicinske ekspertize sudsko-medicinskog odbora Medicinskog fakulteta u Podgorici proizilazi da su povrede kod oštećenog nastale od oko 10 minuta do oko 72 časa prije izvršenog sudsko-medicinskog pregleda, što ostavlja mogućnost da su te povrede mogle nastati i u nekom drugom događaju koji nije predmet ovog postupka. Kako je opšte poznato da se na sumnjama i pretpostavkama ne mogu zasnivati činjenična utvrđenja suda, to je sud temeljom univerzalnog pravnog principa “In dubio pro reo”, okrivljene primjenom člana 373 tačka 2 Zakonika o krivičnom postupku, oslobodio od optužbe – zaključili su.
