U Crnoj Gori crkva se pokazala kao jedina prava snaga koja ima neku dubinu, trajanje, perspektivu i koja je puna mladih ljudi, a mi ne želimo da budemo dekor i učesnik političkih zbivanja, poručio je arhijerejski namjesnih podgoričko-kolašinski otac Gojko Perović u intervjuu za jutjub kanal Serbian News USA.
“Svi su dobrodošli kao vjernici, svi političari, ali ne sa stranačkim transparentima, jer Crkva ne podnosi partijašenje”, kazao je otac Gojko.
Komentarišući djelovanje Crnogorske pravoslavne crkve, istakao je riječ o političkom projektu koji ima veze sa imenom crkve, te da zbog toga ne može biti velikog dometa.
“Ogromna većina stanovništva u Crnoj Gori zna šta je Crkva, a šta nije. Svi su vidjeli snagu Crkve, milenijumske institucije i zajednice koja je prošla kroz sve društveno-političke forme od ranog srednjeg do 21. vijeka i opet postoji”, kazao je otac Gojko.
“To je jedna nesreća i tačka. Razlozi za rat stanuju negdje u nekoj geopolitici, u strategijama, privredama, ekonomijama, naoružanjima, ali razlozi za rat nisu pametni, ni za jedan rat, pa ni za ovaj”, istakao je otac Gojko.
Prema njegovim riječima, duh litija i dalje vlada i Crkve su ovih dana pune.
“Ono što je pokrenulo litije bili su duhovnost, ljudska prava, kao i politički razlozi koji su ih i pokrenuli i zaustavili. Ta energija se sada vratila hramovima, crkvama, druženju Boga i ljudi. Crkva svoju najbolju energiju daje kad radi svoj posao, kad vodi duhovni život”, istakao je otac Gojko.
“Mnoge ljude je ono probudilo, tek kada su izašli na ulicu sa ikonom svog đeda koju su skinuli sa zida, tek onda su vidjeli ko su. Kad smo vidjeli kakva je snaga probuđene Crkve, ne bih bio ozbiljan čovjek kad bih brinuo”, kazao je Perović.
Osvrnuo se i na pitanje nacionalnog pomirenja u Crnoj Gori.
“Objedinio se jedan veliki dio naroda koji je bio potpuno razjedinjen, malodušan, nekako izgubljen u prostoru i vremenu po svim pitanjima. S druge strane imamo jak otpor ljudi koji su okupljeni oko institucija i oko centara moći bivšeg režima. Srbi i Crnogorci su u Crnoj Gori rođena braća, to nisu neka dva naroda koja su se tu zatekla slučajno, nego su to bukvalno dva rođena brata, i ne znam šta bi Crkva trebalo da radi nego da drži ta dva brata u ljubavi. Na litijama je došlo do zbližavanja ta dva brata“.
