Na robiji mi je lepo, ništa mi ne fali, a napolju nemam nikog, žalio se serijski silovatelj Igor Milošević (44) stražarima kad je odslužio kaznu. Sad na slobodi živi kao skitnica i spava po podrumima i haustorima zgrada u centru Beograda, prenosi Informer.
“Ostavite me u zatvoru, meni je ovde lepo! Napolju nemam nikog, sigurno ću napraviti neko s*anje”, žalio se serijski silovatelj Igor stražarima u zatvoru “Nova skela” kad je odslužio kaznu.
Manijak, koji je proveo ukupno 30 godina po zatvorima zbog silovanja i pljački, sad živi kao skitnica i, po saznanjima medija, smuca se po podrumima i haustorima zgrada u centru Beograda.
Realna opasnost
Dobro upućen izvor objašnjava da je Milošević izašao iz zatvora “Nova skela” 20. septembra.
“Kad je čuo da izlazi na slobodu, pobunio se! Žalio se stražarima da napolju nema nikog, da ga niko nikad nije ni obišao u zatvoru, da nema gde da živi i da će sigurno napraviti neko s*anje na slobodi. Molio je stražare i upravu zatvora da ostane na robiji jer mu tamo, kako je rekao, ništa ne fali i barem ima da jede svaki dan. Podrazumeva se, u zatvoru niko ne može ostati svojom voljom, pa je, pošto je 20. septembra odslužio punu kaznu, ispraćen na kapiju “Nove skele””, kazao je izvor Informera.
Prema njegovim riječima, sud je u međuvremenu obavestio policiju da opasni serijski silovatelj i razbojnik izlazi na slobodu, pa je Milošević od trenutka izlaska iz zatvora stavljen pod prismotru.
“Po izlasku na slobodu Milošević se uglavnom smucao po centru Beograda. Živi kao skitnica, spava po podrumima i haustorima i nisu tačna nagađanja da radi kao taksista, o čemu pišu na društvenim mrežama. On nema kod sebe nikakva dokumenta, pa ni vozačku dozvolu. U ova dva-tri dana, koliko je na slobodi, nije nikog napao, ali postoji velika vjerovatnoća da će krenuti u pljačke, pošto nema ni dinara kod sebe. Ne daj Bože da pokuša da siluje nekog, a to je realna opasnost”, kazao je sagovornik.
Inače, Milošević je počeo da siluje kad je imao samo 14 godina, davne 1992. Tada je napao devet djevojaka u roku od tri dana, od kojih je tri silovao. Ove žrtve je poznavao odranije jer su živjele u istom romskom divljem naselju kao i on.
Poslat je tada u popravni dom, a po izlasku na slobodu, 2001. godine, odmah je počeo da pljačka, ali i da napada devojke koje do tada nikada nije video.
Specifično za njega je da je žrtve u tom periodu napadao usred dana, na ulici, ili ulazeći u radnje. Devojkama je pretio nožem dok ih je napastvovao i pljačkao. Napadi su se dešavali u prometnim ulicama, a manijak se kretao gradom pešice ili gradskim prevozom.
Za samo mjesec dana dok je bio na slobodi te 2001. godine izvršio je osam razbojništava i silovao je djevojku M. A. u kozmetičkom salonu u kom je radila. Milošević je tada ušao u salon i tražio neku kremu, ali čim je vidio da se ključ lokala nalazi u bravi, zaključao je vrata i odvukao djevojku u prostoriju sa solarijumom, gdje ju je silovao. Zbog toga je osuđen na deset godina zatvora, ali mu je šokantnom odlukom suda dozvoljen uslovni otpust i iz “Zabele” je izašao posle nepunih šest godina, u avgustu 2007.
Oteo joj ličnu kartu
Ubrzo je nastavio po starom, pa je već 17. septembra 2007. ušao u butik u Ulici Maksima Gorkog, navodno želeći da kupi farmerke. Otišao je do kabine da ih proba, a onda je pozvao radnicu da mu donese druge, jer mu one prve, navodno, nisu odgovarale.
Kada mu je radnica prišla, manijak ju je zgrabio i uvukao u kabinu, stavio joj je nož pod grlo i zvjerski je silovao. Nakon toga je otvorio kasu i uzeo novac, pa je razbio kamere i monitor video-nadzora. Zlostavljanoj djevojci je uzeo ličnu kartu i naredio joj da, kad on pobjegne, pozove policiju i prijavi samo pljačku, ali da prećuti da je silovana jer on “zna gdje ona stanuje i ponovo će je napasti”.
Uslijedila je potjera za monstrumom koja je trajala četiri dana, i na kraju je uhapšen u jednoj baraci u nehigijenskom naselju na Adi Huji.
Prilikom izricanja 15-godišnje kazne zatvora sudija je istakla da je Milošević “opasnost po društvo”, a on je poručio da se neće žaliti na tu kaznu i da želi da ide na robiju.
Stručnjaci: Treba uvesti registar silovatelja
U Srbiji je 2013. uveden Registar pedofila, po Marijinom zakonu, nazvanom po maloj Mariji Jovanović (8) iz Starih Ledinaca, koju je 2010. silovao i zadavio komšija Mladen Ogulinac. Međutim, kriminolozi i stručnjaci smatraju da bi trebalo uvesti i Registar silovatelja, u kom bi se našli i svi oni koji su seksualno zlostavljali punoljetne osobe.
Kriminolog Dobrivoje Radovanović smatra da bi uvođenje ovakvog registra pomoglo da se osuđivani manijaci stave pod efikasniji nadzor nakon što odsluže zatvorsku kaznu.
“Ako postoji Registar pedofila, koji su pod stalnim nadzorom, onda takav isti registar treba da postoji i za silovatelje. Istraživanja pokazuju da skoro 100 odsto silovatelja ponovi djelo čim se nađe na slobodi, zato policija treba da ih konstantno drži pod nadzorom. Takvim ljudima nema lijeka”, izričit je Radovanović.
S njim se slaže beogradski advokat Nebojša Milosavljević, koji upozorava da Igor Milošević i njemu slični ne smiju da budu na slobodi bez kontrole, pošto ne mogu da se resocijalizuju u društvu.
“Jedini lek protiv njih je promena kaznene politike, odnosno da doživotno budu pod kontrolom. Čak ni hemijska kastracija, o kojoj je pre nekoliko godina bilo riječi, ne vjerujem da bi riješila ovaj problem”, kaže Milosavljević, koji je svojevremeno branio jednog od najpoznatijih serijskih silovatelja u Beogradu, Sašu Megu:
“Nemoguće je da se takvi ljudi poprave, vjerujem da se oni rađaju sa devijacijom u mozgu. Saša Mega je, recimo, odležao kaznu za silovanje i samo dvije nedelje nakon izlaska iz zatvora silovao je još brutalnije. On je zatim opet osuđen na 20 godina zatvora i kazna mu ističe 2029. Sumnjam da se i on može promijeniti.”
Milosavljević napominje da je za odbranu takvih kriminalaca uvijek tražio psihijatrijska vještačenja, u cilju da se dokaže “psihički poremećaj koji je vrlo teško držati pod kontrolom”.
Inače, Igor Milošević je odsluženjem zatvorske kazne “odužio dug državi” i mogao bi, barem teoretski, već sjutra da nađe zaposlenje u bilo kojoj firmi, izuzev kod malobrojnih poslodavca koji insistiraju da im kandidati dostave uvjerenje da nisu krivično osuđivani.
(Kurir.rs/Informer)
