Čestitku povodom ustoličenja patrijarha SPC Porfirija u Pećkoj patrijaršiji uputio je preko svog tviter naloga i predsjednik DNP-a i jedan od lidera Demokratskog fronta Milan Knežević.
On je u objavi upotrijebio arhaični naziv Pećke patrijaršije “Pećaršija” i rimovanim komentarom podsjetio da se, mimo politike, ostvario i kao poeta.
С Пећаршије звоне звона достојан патријаршког трона! pic.twitter.com/rvFli5OmMQ
— Milan Knežević (@MilanKnezevic80) October 14, 2022
Pećka Patrijaršija je manastirski kompleks nastao u klisuri Pećke Bistrice, ali i istoriografski naziv za Srpsku patrijaršiju, odnosno današnju Srpsku pravoslavnu crkvu u periodu od 1346. do 1766. godine.
Titulu Egzarha Pećkog trona je, inače, do smrti nosio Mitropolit Amfilohije čime je i na simboličkoj ravni potvrđivao vezu nekadašnje Pećke patrijaršije, sa Mitropolijom crnogorsko-primorskom.
Pećka Patrijaršija je imala status majke crkva Mitropolije zetske koja se od početka 16. vijeka zove Mitropolija crnogorska i primorska odnsno kasnije Cetinjska mitropolija.
Mitropoliti Pravoslavne crkve u Crnoj Gori su, od ukidanja Pećke Patrijaršije, najprije birani na Zboru crnogorskih glavara, a zatim je njihovo rukopolaganje obavljano u pravoslavnim crkvama izvan tadašnje Pećke patrijaršije na čijem je čelu patrijarh kojeg je postavio osmanski Sultan.
Sveti Petar Cetinjski postao je vladika u Sremskim Karlovcima. Nakon prisajedinjenja Kraljevine Crne Gore Kraljevini Srba Hrvata i Slovenaca, pristalice Kralaj Nikole insistirali su da sjedište obnovljene patrijaršije bude ponovo u Peći a ne u Sremskim Karlovcima kako je određeno prilikom obnavljanja jedinstvene crkve pod imenom Srpska pravoslavna crkva.
“Prema istorijskom pravu naše Crkve jedino mitropolitu pećkom pripada pravo da bude patrijarh cjelokupne Srpske pravoslavne crkve. Čim se Crna Gora vaspostavi, mitropolit pećki ima biti proglašen, sa svim njegovim istorijskim pravima za patrijarha cjelokupne Srpske pravoslavne crkve. Toga se prava Crna Gora kao vječno slobodna srpska država i kao osloboditeljka Peći neće smjeti nikada odreći, pisao je “Glas Crnogorca“ 7. oktobra 1920. godine.
U istom tekstu navodi se da se samim oslobođenjem Peći, “oživjela su i realna patrijaršijska prava pećkog mitropolita”.
“Crna Gora je htjela da imenuje jednog patrijarha opet u Peći, ali kako još tada nije bio oslobođen jedan veliki dio našeg naroda koji se nalazio pod austrijskim ropstvom, taj je akt bio odložen, obrazlagao je “Glas Crnogorca“.
U tekstu se dodaje da će mitropolit Pećke patrijaršije biti proglašen, sa svim njegovim istorijskim pravima, za patrijarha cjelokupne Srpske pravoslavne crkve.
“Toga se prava Crna Gora kao vječno slobodna srpska država i kao osloboditeljka Peći neće smjeti nikada odreći. U protivnom ona bi se ogriješila i prema svom narodu, koji nije nikad dozvolio da se sa njenog amvona čuje propovjed zarobljenog oltara. Pećka patrijaršija mora biti opet ono što je nekada bila srpskom narodu i srpskoj crkvi”, zaključuje se u “Glasu Crnogorca“.
