Ulcinju su potrebne milijarde – više nego ijednom drugom gradu, poručuje Vlado Bojović, izvršni direktor i član Predsjedništva Pokreta Evropa sad.
“Ne samo da bi se luksuzno ulagalo, već da bi se riješili nagomilani ekološki, urbanistički, infrastrukturni i ekonomski problemi. Ulcinj je jedina primorska opština u Crnoj Gori koja koristi egalizacioni fond (za nerazvijene opštine) i to emotivni pokliči i transparenti ekoloških i partijskih aktivista ne mogu promijeniti”, kaže on.
Navodi da je, prije bilo kakve rasprave, važno znati nekoliko činjenica:
1. Država Crna Gora posjeduje 14 miliona m² u zaleđu Velike plaže – što čini čak 70% ukupne površine. Taj prostor je potpuno neiskorišten, za razliku od same plaže koja „živi“ samo 3 do 4 mjeseca godišnje.
2. Do Ulcinja se ljeti putuje i do 3 sata, zbog nedostatka adekvatne saobraćajne infrastrukture – bilo da dolazite s granice ili iz pravca najbližih aerodroma.
3. Zaleđe je decenijama pretvoreno u divlju deponiju, zatrpano čvrstim i komunalnim otpadom, kroz koje slobodno lutaju stada krava.
4. Bojana, koja omeđava zaleđe, prima fekalne i industrijske ispuste, ne samo iz Ulcinja već i iz susjedne Albanije.
5. Erozija rijeke Bojane direktno ugrožava obalu i samu Veliku plažu.
6. Ulcinj nema osnovnu infrastrukturu: ni kolektor, ni savremene saobraćajnice, ni aerodrom, ni bolnicu – ništa što bi omogućilo normalno funkcionisanje, a kamoli održiv turizam.
7. Grad je devastiran u posljednje tri decenije, kroz neuspjele privatizacije i nekontrolisanu gradnju.
8. Tender za zakup plaža pokazao je da su najveći interes pokazali zakupci bliski lokalnim političkim strukturama – koje se u prethodnim godinama nijesu istakle po savjesnom upravljanju.
Ulcinj više nema luksuz da čeka, kaže on.
“Ovakvo stanje jasno ukazuje da predhodne generacije i vlasti Crne Gore i Ulcinja nisu uspjele ni približno uspješno da gazduju svojim resursima. Potrebna je ozbiljna planska priprema, ulaganja, ali i odgovorni ljudi da ih sprovedu”, zaključio je Bojović.
