Politički analitičar, Vojin Grubač smatra da Pokret Evropa sad, Demokrate i Koalicija Za budućnost Crne Gore moraju biti tvrda osnova, kostur nove Vlade koja bi se mogla, eventualno proširiti s još nekim partijama gdje figurišu: SNP, GP URA i stranke manjinskih naroda.
On je u izjavi za IN4S kazao da jučerašnja poruka ambasadorke SAD Džudi Rajzing Rajnike, da „koaliciju ZBCG u Vašingtonu ne doživljavaju kao partnera“ znači momentalno smanjenje pregovaračkog potencijala te koalicije za učešće u vlasti.
„Tačnije, šta god da dobiju u narednoj Vladi što će, vjerovatno, biti daleko od minimuma koji traže, biće bolje rješenje od druge varijante koja je sljedeća: potpuno eliminisanje iz učešća u vlasti, uključujući gubitak svih „mjesta po dubini“ koje sada imaju. Lošoj poziciji koalicije ZBCG su doprinijele krupne političke greške koje su pravili čelnici DF-a u poslednje tri godine, što im je drastično oborilo politički rejting i radikalno umanjilo glasačko tijelo“, izričit je Grubač i dodaje da su na poslednjim parlamentarnim izborima jako loše prošli, ne samo na republičkom nivou već i po opštinama, gdje bi eventualno ponavljanje lokalnih izbora za njih značilo: novi gubitak vlasti, uticaja i pozicija, tačnije: marginalizaciju.
„Bivša koalicija DF je imala, a sada ZBCG ima krupan problem sa koncipiranjem realne strategije i taktike, što i dalje nemaju pa improviziju sa inaćenjem i doskočicama što je kontraproduktivno jer nema realni pozitivni efekat. Na primjer, politička realnost svjedoči da je učešće ZBCG u vlasti bilo moguće samo lobiranjem prema partijama antiđukanovićevske provenijencije koje Zapad prihvata kao svoje partnere. Političkom vrhu NSD/DNP su pozitivne signale i dobre namjere u tom pravcu slali Dritan Abazović i Milojko Spajić, i šta se desilo!?„, jasan je politički analitičar za IN4S i dodaje da šefovi DF-a, posebno čelnik PzP-a su se u raznim etapama ostrašćeno obrušavali na njih, gubeći time ključnu kopču budućeg učešća u vlasti, zaboravivši na narodnu uzrečicu: koga ti je moliti, nije ga ljutiti!
Na drugoj strani, kako Grubač smatra, pored svih velikih i kobnih grešaka koje je učinila DF, a potom ZBCG: opšte raspoloženje javnosti, čak i najžešćih objektivnih kritičara te organizacije je jednoznačno: da bi ZBCG morao biti činilac nove vlasti.
“Tačnije, da PES, Demokrate i ZBCG moraju biti tvrda osnova, kostur nove Vlade koja be se mogla, eventualno proširiti s još nekim partijama gdje figurišu: SNP, GP URA i stranke manjinskih naroda!? PES-u i Demokratama kao partner mnogo bolje odgovara ZBCG, koja u sadašnjoj situaciji ima nizak ucjenjivački potencijal, za razliku od partija manjinskih naroda čiji ucjenjivački potencijal je u narastanju do te mjere da već gube razum. Tu je locirana poslednja realna šansa ZBCG da ipak uđe u vlast, ukoliko šefovi te koalicije shvate osjetljivost momenta, projave skromnost i demonstriraju želju za saradnjom. U sadašnjim složenim uslovima bilo kakav, čak i skromni, simbolički ulazak u Vladu koalicije ZBCG mogao bi se računati velikim uspjehom, što bi kao svoj politički neuspjeh i tragediju sigurno tretirali DPS i partije manjinskih naroda koje se svojski trude da lobiranjem na Zapadu, političkim i medijskim hajkama ZBCG izbace iz igre”, smatra Grubač i zaključuje da ukoliko se to ne desi, što lako može biti jer su strpljenje i mudrost rijetko projavljivali, tada je koaliciji ZBCG zagarantovano mjesto vječne opozicije bez ikakvog uticaja i status skupštinske ikebane koja nikom nije potrebna.
(In4S)
